Allereerst: dank voor alle leuke, hartverwarmende reacties, zo fijn om te lezen en het geeft zo’n goed gevoel alsof we niet mijlenver verwijderd zijn van familie en vrienden, maar toch een beetje dichtbij.

Wij blijven ons best doen om ieder dag iets te vertellen over onze avonturen. Gisteren gaf het wat problemen met de WiFi, waardoor ik twee keer hetzelfde antwoordde in reactie op Pim en Jan de foto’s maar niet verstuurd kreeg. Gelukkig werkt het nu goed, dus geen probleem.

We zijn in Polientes beland. Dit stond niet op onze route, dus vraagt het wat uitleg. Dat komt. Ik zal eerst even beginnen bij vanmorgen. Cervera de Pisuerga! Prima geslapen, goed ontbijt, maar schier onmogelijk om op onze vervolg route te komen. Drie keer fout gereden en uiteindelijk de CL626 genomen, richting Aquilar, want daar moeten we in ieder geval naar toe alleen over een andere weg, de P212. We kiezen ervoor om snel een afslag te nemen naar de route van het boekje. We herkende Liguerzana, dus van de 626 en verder kijken hoe we naar Quintanaluengos komen. Niet dus. Het dorp leek wel verlaten, we vonden geen richtingaanwijzingsborden en toen Jan, min of meer per ongeluk op een meneer stuitte, verwees hij ons uiterst vriendelijk richting brug, waarna een pad volgde naar Aquilar. Mucho gratias en door......... eerst over een gravelpad, daarna grint, modder, enorme keien enz. De wegwijzering, die er wel was, was voor de “grand randonnees” met andere woorden, wandelpaden. Niet geschikt voor ons.... niet alleen omdat wij met de fiets zijn, maar ook niet omdat we ons niet kunnen voorstellen dat het leuk is om je zo traag te bewegen/verplaatsen op zo’n troosteloze weg.Op het moment dat Jan terug wilde, heb ik mijn telefoon en Google Maps erbij gehaald! Gered!!! Niet dat het meteen leuk werd, maar er was een uitweg. We zaten slechts een paar kilometer van Barrio de Ste. Maria. Nog even doorbuffelen en ja hoor aan de horizon glooide al een kerktorentje. Daarna natuurlijk een makkie, mooie route Barrio de S. Pedro, Foldada, Quintanilla de la B. en, jawel Aquilar de Campoo.

Wat een leuke stad. Voor het eerst na Santiago de C. een plaats, die een stads gevoel geeft. Leuke straatjes, mooi plein met kerk, mensen op straat enz. Mooie cafés, restaurants. Heerlijke chocomelk gedronken. Was leuk om te zien. Was ook vrij gemakkelijk om er zowel naar binnen als naar buiten te rijden, zo zie je maar, het kan wel. We starten over de N 627, best een drukke weg met veel vrachtverkeer, terwijl er een A73, grote autoroute, deels nog in aanbouw, doorheen slingert. Ik was blij dat we er bij Fuencaliente de Lucio af konden. Weg van de drukte reden we weer door een mooi ruim gebied, omringt door bergtoppen. Weliswaar met hier en daar een mini, zeer verlaten en soms wel erg verwaarloosd dorp, maar wel allemaal met prachtige klinkende namen! Bijvoorbeeld Quintanas de Valdelucio, waar naast een klein kerkje, slechts 5 huizen stonden of San Mames de Abar of Basconcillosdel Toso. Ik moet zeggen...... zulke klinkende namen schept verwachtingen, waar niet altijd aan wordt voldaan, bv een restaurant zijn we niet tegen gekomen en een slaapplaats viel ook niet mee.

We waren op weg door opnieuw een prachtig natuurgebied. Met links, rechts, achter en voor ons enorme, dreigende zwarte wolken, reden wij in de zon naar Sargentes de Lora. Daar staat een prachtige, moderne Albergue in een goed gerestaureerd historisch pand. Dat zagen we wel zitten. Helaas nog niet open. Hoemoemenoe? Even aankloppen bij een benzinepomp/café/restaurant/agentschap en volgens mij had zij, de dame die het runde, nog duizend andere talenten die ze kon inzetten.

Ze heeft ons super goed geholpen. Ging alle mogelijkheden in de omgeving onderzoeken en verwees ons tenslotte naar Polientes. Daar waren zeker slaapopties. Als we nog 14 km wilden/konden fietsen, zou zij een reservering maken. Dat heeft ze gedaan, wat een lieverd en een bijzonder mens. We hebben nog een kopje thee gedronken, ook omdat het ineens enorm regende, maar ook omdat zij en wij het gezellig vonden. Na een omhelzing vertrokken we en nu zitten we om de hoek in het café, dat ook de zaken voor ons Hotel regelt. Naast ons wordt een verjaardag gevierd met alle familieleden, jong en oud. Leuk toch die Spanjaarden. Over een paar (5) dagen gaan we alweer richting Frankrijk, toch wel een beetje weemoedig...........