Vanmorgen vertrokken vanuit Polientes. We waren er helemaal klaar voor, gedoucht, gepakt en gezakt, nog even ontbijten in het Restaurant, de fietsen uit hun garage halen, betalen en.......... verder.

Dat hadden we gedacht. Het restaurant was nog dicht, dus we konden niks.... even wachten in de zon? Ja maar voor hoe lang? Een wandeling door het dorp? Ergens anders ontbijten? Gelukkig hebben we altijd eten en drinken bij ons, Zodat we bij lange eenzame tochten, waarbij we niets en niemand tegenkomen, zelfs geen dorp of boerderij, iets kunnen eten. Terwijl we daar stonden liep er een meneer zijn hond uit te laten. We hadden hem gisterenavond in het restaurant gezien. Hij zag blijkbaar onze hulpeloze blik en zei dat er rond 9.00 u iemand kwam. Dan maar even iets op onze kamer eten. Zo gezegd, zo gedaan. Ook nog even gewandeld en toen hebben we in het Rest. een koffie gedronken, de kamer betaald en de fietsen opgehaald. Eind goed al goed.

Onze route begon alternatief, omdat we sliepen buiten ons boekje. Er was ons geadviseerd om richting Ruerrero te fietsen langs de rivier de Ebro. Dat bleek al snel een prachtige route te zijn, omringt met veel groen, historische dorpen en bijzondere rotsen. Na Ruerrero, kwamen we langs San Martin de Elines en na een paar slingerwegen worden we verrast door een enorme waterval, die vanuit het hoger liggende dorp op de rotsen lijkt te storten. Er staat een hele groep fotografen met enorme toewijding te fotograferen. Jan ertussen. Ik hoop dat de foto’s bij benadering een indruk geven van wat wij ervoeren. Dit plaatsje was Orbaneja del Castillo. Gezien de vele parkeerplaatsen en informatieplaten, een toeristische attractie! Het grappige is dat wij tijdens onze tocht hier naar toe, hoogstens een auto tegenkwamen. Verder slingerend langs de Ebro naar Escalada. Daar komen we op de N623, een drukkere weg, maar te doen. Onderweg spuit Jan nog even de fietsen schoon bij een pompstation en daar drinken we ook een koffie con leche. Verder naar Valdelateja en San Felices, een beetje troosteloze dorpen. Bij San Felices komen we weer op onze “officiële” route. Al met al heeft onze overnachting in Polientes een wonderlijke extra route opgeleverd van zo’n 40 km.

Bij Tablada del Rudron verlaten we de N623, richting Sedano (lichte klim 8%) dan Moradillo de S. , waar een enorm meditatie achtig centrum staat, wat in ons idee lijkt op “Renesse” en Quintanaloma, op 1000 m. Vanaf hier rijden we ruim 20 km een soort trainings traject. We blijven eerst ca. 5 km op deze enorme hoogvlakte met een kaarsrechte, golvende weg, richting een windmolenbos. Dan stijgen we tot 1080 m en vervolgen eenzelfde soort weg, maar dan tussen de windmolens. Er is bijna geen verkeer en bij iedere “top” realiseer je je dat er weer een nieuw dal komt. Op zich was het prima weer, ook al werd het wat frisser door de altijd aanwezige wind op deze hoogte, maar het wordt toch wel saai.Ons routeboekje attendeerde ons op een monument op deze oneindige vlakte waar we even uit de wind konden zitten, koffie drinken en wat snacken. Ook werden we gewaarschuwd voor een steile afdaling, hierna.

Wat schetst onze verbazing als we weer op onze fiets zijn gestapt, wegrijden bij het monument en meteen geconfronteerd worden met een totaal ander, sprookjesachtig, magisch landschap met ruïnes van kastelen, maar ook gekke kleuren, zwarte lavapunten en andere vormen enz. eigenlijk onbeschrijflijk. We kijken onze ogen uit en proberen zo voorzichtig mogelijk af te dalen. Regelmatig stappen we af, zodat Jan foto’s kan maken. Zo zakken we langzaam het dal in , waar het plaatsje ligt waar we nu zijn. Poza de la Sal in Hotel Casa Martin.