We zijn in Puente Almuhey, Hotel Del RIO Cea, mooie (gedateerde) kamer met bubbelbad enbalkon, maar helaas geen werkende Wi-Fi. Op hun advies even overgestoken naar een bar met een vriendelijke dame, die ons uit de brand helpt.

Ik zal proberen om snel te werken. Vanmorgen relaxed opgestaan, ontbijt met koffie, toast, jam en cake. Daarna fietsen uit de kelder gehaald en en route. Omdat het vannacht heeft geregend was het vochtig en hing er lage bewolking, dus goed ingepakt op weg. Carmenes ligt op 1180 m. Dus in eerste instantie konden we rustig starten. Afslag Vegacervera en voor brug links, richting Valdeteja over de LE313, klim van 5-7%. Dan naar Genicera, 1260 m en collade Valdeteja, 1382 m. Op zich geen extreem zware route, maar wel een spectaculaire verandering van de omgeving. Partijen lichtgekleurde granietrotsen verdichtenzich, waartussen de weg een snelle afdaling zoekt door een nauwe kloof naar de Rio Curueno. Langs dit riviertje daalt het op gelijke wijze tot Montuerto. Een overweldigde, spectaculaire fietsroute, zeker nu, weinig andere weggebruikers, alleen wij in dit grootse landschap. Bij km 53 leidt een voetpad naar een hoge waterval, die zich uitslijpt in een grot. Jan gaat erop af, ik volg hem even, maar ga snel terug, te gladde ondergrond en een onbegaanbaar pad. Als het lukt om ze te versturen, kun je, net als ik, de foto’s zien.

Langzaamaan breekt af en toe de zon door. Hij moet stevig vechten tegen dichte bewolking, maar naarmate de dag vordert, wint de zon het van de wolken en de koude,snijdende wind. Je snapt dat we nu met rode, gloeiende, konen boven onze IPad zitten.

Nadat we de rivier, met spijt, hebben verlaten, houden we een koffiestop, naast het stadhuis in La Vecilla, in de zon. Als we door het dorp rijden, zien we het ooievaarsnest boven het kruispunt. We hebben al meerdere ooievaars gezien en nesten, ook roofvogels, soms hoog op de rotsen, maar ook laag vliegend, op jacht naar prooi. Buiten het dorp, kruisen we een vernieuwde smalspoorbaan (bijzonder, quote Joost) een verbinding tussen Leon en Bilbao met moderne stoptreinen naar Cistierna en Guardo.

We rijden richting Bonar, een centrale plaats in deze regio, omringd met goede (auto) verbindingswegen. Mede daardoor blijven we iets te lang op de CL626 hangen en missen een paar bijzondere plekken, maar het schiet wel lekker op. We missen op onze route een restaurant, dus in een mini dorpje, La Ercina, drinken we koffie en vragen of we ons mee gebrachte eten mogen opeten en natuurlijk onze batterijen mogen opladen. Allemaal oké. Door naar Cistierna, Valmartino, Liama de la G.en Puente Almuhey over de CL 626, omdat deze de oude route heeft vervangen. Helaas.........