Na weer een goede fietsdag, aangekomen in Oloron-Ste-Marie. We waren hier al eerder, toen we de zuidelijke route reden, ik denk in 2015, maar toen we vanmiddag deze stad opnieuw binnenreden, weliswaar vanuit een andere richting, herkenden we helemaal niets. Rare gewaarwording.

We vertrokken van morgen vrij vroeg, zonder ontbijt, vanuit het B&B in St. Jean pied du port. De reden was veelledig. Allereerst werd er geen ontbijt verzorgd, maar wij wilden ook niet op onze kamer boven gaan improviseren, met onze eigen voedsel voorraad, die we altijd bij ons hebben, dat doe je toch gemakkelijker in een Hotel dan in iemands huis. Ze hadden wel heet water verzorgd voor in onze thermoskannen. We werden ook uitgebreid uitgezwaaid. Het weer zag er goed uit.Wij dus opgetogen op weg. Het plan was dat we, onderweg, een kop koffie zouden drinken met een croissant of zo als ontbijt.

Nu ging dat plan niet helemaal, zoals ik had gedacht. Omdat St. Pied-D-P geen onderdeel is van de Katharenroute moesten we nl. zelf uitvissen hoe we het beste konden aansluiten op deze route, die we nu volgen. Ik had bekeken wat de beste optie was en met Jan doorgenomen. We konden vrij gemakkelijk, zonder het centrum in te hoeven, op de D933 komen, een vrij drukke weg naar St. Palais, maar daar vrij snel weer af, want ik rij liever niet langs drukke autowegen als er goede alternatieve binnenwegen zijn. Dus binnendoor over een aantal kleine dorpjes, waar vast wel iets te vinden was. Vlak voor we vertrokken vond Jan dat we langer de D933 moesten volgen, omdat???? Was duidelijker of zo. Ik zei nog dat we dan zeker 14 km moesten fietsen voor we deze weg konden verlaten. Geen respons. Achteraf gezien had hij niet lekker geslapen en waarschijnlijk waren er nog andere zwaarwegende redenen, maar het gevolg was dat we pas een uur later ontbeten........ had beter gekund! Gelukkig was de groene route, die ik had bedacht, ook echt een leuke route. Het bleek een “route de fromage” te zijn. Volgens mij vooral schapenkaas, want de schapen waren overal heerlijk aan het grazen en alle grasvelden zagen er uit of ze net gemaaid waren. Ook de Brebis komt hier vandaan. De meeste schapen hier zijn nog niet geschoren, terwijl dat in Spanje al wel was gebeurd. Leuk om zo de verschillen te zien. Deze route ging ook nog eens precies richting Mauleon-Licharre. Dus van daaruit konden we het boekje weer volgen.

Het was wel even zoeken voor we er echt zeker van waren de we goed zaten, maar daarna verliep alles weer als vanouds. Helling op helling af. Al met al toch wel weer 900 m geklommen, maar we komen nu even niet meer boven de 400/500 meter. Hoe dichter bij Oloron, hoe vaker we de toppen van de Pyreneeën konden zien, blijft indrukwekkend mooi. Smiddags weer een ouderwets repas gegeten en vanavond, nadat we ons Hotel hadden gevonden, een biertje gedronken op het terras bij een van de oudste Kathedralen van Frankrijk, die terwijl we daar zaten, tegelijkertijd met heel veel andere kathedralen in Frankrijk, om 10 voor 7 luidde voor de Notre Dame. Dat doet je toch wat.

Terugwandelend naar ons Hotel herkenden we ineens toch een paar stukken van deze stad. Vlakbij die plekken, kwam een meneer met ons in gesprek om zijn zorgen te delen over Frankrijk, de Fransen, maar ook over Europa en de Brexit. Helaas konden we dat niet even voor hem oplossen, maar volgens mij was hij blij dat er iemand naar hem had geluisterd. Moe maar voldaan zitten we nu, na nog wat gegeten te hebben op onze kamer, de blog te maken. Morgenvroeg heeft Jan, bij de kathedraal, afgesproken met een oude vriend,Paul, die hier in de buurt woont. We vertrekken dan vandaar richting Lourdes. Ik heb er weer zin in. Gelukkig deze keer wel een ontbijtje in het Hotel. ;-)